Γράφει ο Γιάννης Καμπούρης
Είδα πρόσφατα σε τοπική ειδησεογραφική ιστοσελίδα, πρόταση για τη στέγαση έργων του Βαρλάμη στο πρώην δικαστικό μέγαρο.
Δεν θα μπω στη λογική της αξιολόγησης του έργου του καλλιτέχνη. Δε μπορώ όμως να προσπεράσω το γεγονός ότι αυτή η πρόταση, ακυρώνει την απόδοση ενός ελάχιστου φόρου τιμής στους Χ. Τσολάκη και Ν. Μουτσόπουλο με την αποφασισμένη έκθεση μέρους των συλλογών τους στο πρώην δικαστικό μέγαρο. Φόρο τιμής που δυστυχώς τους έχουμε αρνηθεί χρόνια τώρα, αν και εμπιστεύτηκαν στην πόλη μας τις σημαντικές τους συλλογές που συγκέντρωσαν ως έργο ζωής. Συλλογές με πανελλήνιο αλλά και διεθνές ενδιαφέρον, που η έκθεση και ανάδειξή τους θα προσδώσει στην πόλη μας ένα σημαντικό πνευματικό και επιστημονικό κύρος.
Παραπέρα αναρωτιέμαι ποιος από εδώ και πέρα θα μας εμπιστευτεί έργα του, αν εμείς με την πρακτική μας αδιαφορούμε στη συνέχεια για αυτά. Αν δεν είμαστε ικανοί να τιμήσουμε αυτές τις δωρεές, είναι προτιμότερο να απαρνηθούμε αυτές τις προσφορές και ας τις παραπέμψουμε σε άλλες πόλεις που ενδιαφέρονται πραγματικά και θα τις αναδείξουν όπως τις πρέπει.
Λυπάμαι που ακόμα αυτές οι συλλογές είναι στα κουτιά με όσους κινδύνους αυτό συνεπάγεται και ελπίζω να βρεθεί σύντομα τρόπος για τη συνολική τους ανάδειξη όπως πραγματικά τις αρμόζει.
Κλείνοντας τέλος δε μπορώ να μην επισημάνω ότι δεν περίμενα από όσα πολιτικά πρόσωπα πρωτοστάτησαν στην προσπάθεια να έρθουν στην πόλη μας αυτές οι συλλογές, να μην ενδιαφέρονται και να μην εκφράζονται δημόσια για την τύχη τους. Προφανώς σήμερα δεν εμπίπτουν στους προσωπικούς τους σχεδιασμούς.